Angielski na skutek wydarzeń historycznych i swojej względnej łatwości w nauce stał się językiem światowym. Oznacza to, że mówi w nim proporcjonalnie największa część ludzkości. Nie jest to jednak wszędzie ten sam język. Akcenty w angielskim zdecydowanie wyróżniają się od siebie. Wynika to przede wszystkim z kulturowych różnic pomiędzy osobami w nim mówiącymi. Nie jest możliwe, aby język, którym posługują się miliardy ludzi, wszędzie brzmiał tak samo.
Brytyjski akcent to jeden z najpopularniejszych akcentów w języku angielskim. To go wykorzystuje się przy w większości przy nagrywaniu materiałów do nauki angielskiego w Polsce. Większość z nas zna go pewnie ze szkoły. Ma on tyle samo fanów co przeciwników. Dla jednych jest on barwniejszy i ciekawszy niż globalnie używany akcent amerykański, a dla niektórych dziwny i przemądrzały. Nie jest on jednak jednolity. Wyróżnić można walijski, szkocki, czy nawet pomniejsze akcenty przypisane do konkretnych miast w Wielkiej Brytanii. Brytyjski akcent jest znany z przedłużania samogłosek, co czyni go bardziej sztywnym od amerykańskiego, gdzie wymowa zdaje się "szybsza". Charakterystyczne dla Brytyjczyków jest również akcentowanie najważniejszych słów w zdaniu. Różnice dotyczą też wymawiania "r". Wymawiają je oni rzadziej, jedynie, gdy stoi za nim samogłoska, czemu towarzyszy charakterystyczne jej przeciąganie. Pomijają oni również inne litery, co wcale nie upraszcza, a komplikuje posługiwanie się tym akcentem.
Najbardziej spopularyzowaną dzięki filmom i muzyce odmianą języka angielskiego jest amerykański akcent. Wyróżnia się on przede wszystkim łagodną wymową. W porównaniu do akcentu brytyjskiego jest on bardziej uniwersalny i wymaga mniejszej dbałości o wymowę poszczególnych sylab, co stoi również za jego rozpowszechnieniem. W amerykański akcent nie uświadczymy pompatycznych często form znanych nam z brytyjskiego. Powszechnie znaną różnicą między tymi akcentami jest wymowa r. Posługujący się amerykańskim akcentem wypowiadają je zawsze, przeciwnie do Brytyjczyków. Amerykański zdaje się przez to bardziej dostosowany dla uczących się angielskiego, gdyż w większości przypadków nie muszą się oni zastanawiać ile liter wymawiać w danym słowie.
Mniej znaną odmianą tego akcentu jest akcent amerykański z południowych stanów kraju. Często w sieci możemy zobaczyć osoby posługujące się formami "You is" lub "I is". Mimo że są one niepoprawne, to jednak w takich stanach jak Luizjana czy Floryda używane są nagminnie. Akcent ten charakteryzuje się również ostrym i wyraźnym brzmieniem, często niezrozumiałym dla innych osób posługujących się angielskim. Spopularyzowanym przez posługujących się nim wyrażeniem jest Howdy?, które zależnie od sytuacji może oznaczać to samo co "cześć" lub "co tam?".
Zdecydowanie różniącym się od brytyjskiego czy amerykańskiego akcentu jest australijski akcent zwany również "Aussie". Australijczycy mają tendencję do przedłużania samogłosek, co skłania część osób do określania ich akcentu bardziej melodyjnym. W ich języku występuje również ciągota do zmiękczania słów i wyrażeń. Dobrym przykładem tego procesu może być spopularyzowane przez nich określenie Maccas zamiast McDonald. Wielokrotnie w rozmowie z obywatelami tego kraju uświadczymy przeciągania samogłoski "i" oraz "e", co jest jego charakterystyczną cechą. Akcent ten jest bardzo podobny do akcentu Nowo Zelandzkiego zwanego "Kiwi".
Nauka różnych akcentów w języku angielskim pozwoli nam na szersze rozumienie osób i treści publikowanych w tym języku. Warto rozszerzać ich znajomość, gdyż wymowa a czasem i pisownia słów znacząco różnią się od siebie zależnie od miejsca, w którym przebywamy. Uświadomienie sobie różnic między różnymi akcentami w angielskim pozwoli nam uniknąć niekomfortowych sytuacji czy nieporozumień. Najlepszą metodą na nauczenie się różnorodności wymawiania i pisowni w tym języku jest nauka z native speakerem, a więc osobą, dla której angielski jest pierwszym językiem. Jest ona naturalnie wyczulona na akcenty, dokładnie tak jak Polacy bez problemu rozpoznający dialekty czy języki regionalne, jak śląski. Taki lektor pomoże nam zrozumieć i zauważyć różnice, które dla osoby dopiero uczącej się angielskiego mogą wydawać się nieznaczne lub łatwe do przeoczenia.